De Bataafs-Franse tijd: Een tragische periode in de Nederlandse buitenlandse politiek

In de periode van 1795 tot 1814 lag de focus van de Nederlandse buitenlandse politiek volledig op het behoud van de staat. Onder de dominante invloed van Frankrijk voerde Nederland een tweesporenbeleid. Enerzijds werd er gekozen voor 'statelijke ongehoorzaamheid', waarbij harde verplichtingen met moeite werden nagekomen. Anderzijds streefde men naar internationalisering, met als doel het aantonen van het bestaansrecht van Nederland.

Maarten van der Goes van Dirxland: De leider van de Nederlandse diplomatie

Gedurende tien jaar gaf Maarten van der Goes van Dirxland, een zoon van een Haagse burgemeester en tevens de eerste minister van Buitenlandse Zaken van Nederland, leiding aan de Nederlandse diplomatie in deze turbulente tijd. Zijn ultieme doel was niets minder dan het handhaven van de naam Holland op de kaart van Europa.

Een tragiek binnen de ambtsperiode van Van der Goes

Echter, de ambtsperiode van Van der Goes werd getekend door tragiek. Hoewel hij besefte dat de tijd van legendarische figuren zoals Tromp en De Ruyter voorbij was, en dat zijn grootste succes niet meer dan het bij elkaar houden van de overblijfselen van de staat kon zijn, weigerde hij de opmerking van Napoleon te accepteren dat Holland slechts een satelliet van een planeet was.

Een geactualiseerd beeld van de Nederlandse buitenlandse politiek

Door het prisma van het leven en de carrière van Maarten van der Goes biedt Pim Waldeck in deze biografie een geactualiseerd beeld van de Nederlandse buitenlandse politiek in de overgang naar een nieuwe eeuw. Deze meeslepende vertelling werpt een nieuw licht op een cruciale periode in de geschiedenis van Nederland, waarbij de lezer wordt meegenomen in de complexe wereld van diplomatie en politiek.