Een Monument voor Vergeten Kunstenaars-Soldaten

Op 28 juli 1914 breekt de wereld in vuur en vlam uit. Duizenden jonge mannen worden opgeroepen om te vechten, terwijl nog eens duizenden zich vrijwillig aanmelden. Vol goede moed en met heroïsche gedachten belanden ze in de modderige, ijskoude loopgraven, bewoond door ratten en vlooien. Als "kanonnenvlees" sterven ze een roemloze, zinloze dood. Hun namen rusten op witte kruisen, ritmisch gerangschikt op oorlogsbegraafplaatsen in de Westhoek van Vlaanderen en Noord-Frankrijk.

Een Gedenkteken in Woorden

In haar boek "Neem mijn jeugd, die stierf vandaag" richt Dannie ten Zweege een monument op voor meer dan honderd mannen en een enkele vrouw. Ze reconstrueert het wel en wee van Europese kunstenaars-soldaten. Van bekende namen zoals Rik Wouters, Alain Fournier en Edmund Blunden tot minder bekende, jonge mannen die aan het begin van hun kunstenaarscarrière stonden. Ze haalt hen uit de vergetelheid, waardoor hun talenten niet langer in de knop gebroken lijken.

Een Vergeten Kunstscene tot Leven Gebracht

"Neem mijn jeugd, die stierf vandaag" biedt een uitgebreid panorama van de kunstscene in Europa aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw. Met muziek, beeldende kunst en literatuur als onderwerpen, brengt dit boek een andere kijk op de Eerste Wereldoorlog. Het biedt een verrassende kennismaking met het werk van zoveel onbekende kunstenaars, die dankzij Ten Zweege eindelijk de erkenning krijgen die ze verdienen.