Pro Arte! Cui Bono?

Het bruisende culturele landschap van Brussel in de late negentiende eeuw wordt in dit boek uitgebreid belicht. Van een levendige kunstscene met diverse tentoonstellingen tot een bloeiende kunstmarkt en de wereldberoemde art nouveau-beweging, het was een tijd van artistieke bedrijvigheid en vernieuwing. Wat deze periode extra bijzonder maakte, was de overvloedige rapportage over kunst in kranten en tijdschriften. In Pro Arte! Cui Bono? wordt deze schrijfwoede voor het eerst grondig in kaart gebracht.

De strijd om macht en invloed

Dit boek werpt ook nieuw licht op het machtsvacuüm in de Brusselse kunstwereld, veroorzaakt door liberalisering en privatisering, en de afname van de invloed van de academische kunst. In een tijd van institutionele versobering streden verschillende onafhankelijke spelers om het hoogste woord over wat goede kunst was en zou moeten zijn. Politieke, institutionele, economische en professionele belangen werden verweven in deze strijd om macht en invloed.

Een veranderend landschap

De felbevochten discussies, die verder werden aangewakkerd door bredere maatschappelijke tegenstellingen, kwamen tot rust rond de eeuwwisseling, dankzij een herinstitutering van het kunstveld. De opkomst van kunstgeschiedenis als universitaire discipline en de wetenschappelijke ontwikkeling van grote staatsmusea zorgden ervoor dat officieel opgeleide experts het kunstestablishment begonnen te domineren. Hiermee werd het debat over het statuut van kunstkenners uiteindelijk beslecht.

Pro Arte! Cui Bono? biedt een diepgaand inzicht in deze tumultueuze periode en laat zien hoe kunst, macht en maatschappelijke veranderingen met elkaar verweven waren. Een onmisbaar werk voor iedereen die geïnteresseerd is in de boeiende geschiedenis van de Brusselse kunstscene in de negentiende eeuw.