Toen de pest in de late Middeleeuwen West-Europa teisterde, verenigde een aantal inwoners van de stad Arnhem zich in 1351 onder de naam Sint Nicolai Broederschap, met als doel hun minder bedeelde stadgenoten hulp te kunnen bieden. Zij stichtten binnen de stadsmuren een gasthuis. Circa 1500 werden de activiteiten verlegd naar een nieuw complex op de hoek van de Ketelstraat en de Koningstraat waar ook een eigen kapel, de St. Nicolaaskerk, verrees. Gedurende de zestiende eeuw verlegden de Broeders hun aandacht naar externe armenzorg en verstrekten zij uit het opgebouwde kapitaal steun aan degenen die dat voor hun levensonderhoud nodig hadden. Ook nadat de overheid in de twintigste eeuw de taak van dergelijke particuliere armenzorg overnam, is het werk van de Sint Nicolai Broederschap op sociaal-maatschappelijk terrein nodig gebleven. Zij verleent hulp 'waar de voorliggende voorzieningen niet toereikend zijn', elk jaar aan vele honderden particulieren en instellingen in Arnhem en de omringende gemeenten. In deze publicatie worden het werk en de geschiedenis van de Broederschap toegelicht tegen de achtergrond van de stad waar zij is gevestigd. Er is een opvallende continuïteit gedurende 670 jaren. De Broederschap doorstond eerst de Reformatie en later oorlogen, crises en andere maatschappelijke veranderingen.