Onderzoek naar liturgische hervorming in Nederland

Dit werk is een grondig onderzoek naar de liturgische hervorming in Nederland die werd ingeluid door het Tweede Vaticaans Concilie. Door de bijdragen van Nederlandse en Vlaamse liturgisten en theologen wordt er gekeken naar de acceptatie en ontwikkeling van de postconciliaire liturgische hervorming, met speciale aandacht voor de viering van de eucharistie.

Een balans na ruim een halve eeuw

Ruim een halve eeuw na het Sacrosanctum Concilium is het mogelijk om een soort balans op te maken van de verworvenheden en zwakke punten van de liturgische hervorming. Enerzijds hebben we de positieve resultaten, zoals de actieve deelname van de gelovigen. Anderzijds zijn er ook zwakke punten, zoals de overdreven vereenvoudiging en tomeloze creativiteit die enigszins de sacraliteit van de liturgie hebben aangetast.

Invloed op het leven van de gelovigen

Deze bevindingen hebben vanzelfsprekend invloed gehad op het leven van de Nederlandse gelovigen. Het is belangrijk om deze invloed als basisgegeven te nemen voor de vooruitzichten voor de toekomst. Een echte uitdaging ligt in de verhouding tussen liturgische vernieuwing en nieuwe evangelisatie.

Door middel van dit onderzoek kunnen we een dieper inzicht krijgen in de liturgische hervorming in Nederland. Het vormt een waardevolle bron voor verdere discussies en besluitvorming met betrekking tot de toekomst van de liturgie en het geloofsleven in Nederland.