Open grenzen: een taboe dat doorbroken moet worden

Er is iets vreemds aan de hand met het concept 'grenzen'. Terwijl goederen, diensten en kapitaal vrijelijk de wereld rondvliegen, bestaan er nog steeds grenzen voor sommige mensen. Dit wordt als normaal beschouwd in onze westerse wereld. Zelfs organisaties die zich inzetten voor een humane aanpak van asiel en migratie durven vaak niet te pleiten voor open grenzen. Ze lijken zich bij voorbaat in te dekken, om niet buiten het debat te worden geplaatst. Maar is dit niet naïef, wereldvreemd en te veel gericht op politieke correctheid?

In haar krachtige pamflet "Open Grenzen: Het doorbreken van een taboe" doorbreekt Naima Charkaoui het laatste taboe in onze maatschappij. Ze neemt de slechte argumenten tegen open grenzen onder de loep en pleit voor een radicale verandering in ons denken. Ze wijst op de schrijnende realiteit van de 34.361 mensen die sinds 1995 hun leven hebben verloren in hun poging om Europa te bereiken. Daarnaast stipt ze de hypocrisie en geprivilegieerde bubbels aan waarin velen zich bevinden.

Een krachtig pleidooi voor een nieuwe kijk op grenzen

Dit pamflet daagt ons uit om onze denkwijze te herzien en open te staan voor een humane en progressieve benadering van grenzen. In een wereld waarin kapitaal en goederen vrij kunnen bewegen, is het hoog tijd om ons af te vragen waarom dit niet geldt voor mensen die op zoek zijn naar een beter leven.

Met een voorwoord van Els Hertogen biedt "Open Grenzen: Het doorbreken van een taboe" een inspirerende kijk op de problematiek van grenzen. Het is een oproep tot actie en een pleidooi voor meer empathie en solidariteit. Dit pamflet laat zien dat het tijd is om open te staan voor nieuwe ideeën en te breken met de beperkingen die we onszelf opleggen. Laten we de grenzen slechten en een wereld creëren waarin iedereen dezelfde vrijheid heeft om te reizen en zich te vestigen.