Koloniale geschiedenis als militaire geschiedenis

Krijgsgeweld en kolonie is een boek dat de stelling bevestigt dat koloniale geschiedenis onlosmakelijk verbonden is met militaire geschiedenis. Het legt de focus op het militaire optreden van Nederland in de negentiende en twintigste eeuw, waarbij het zijn gezag vestigde over de Indonesische archipel, zijn heerschappij consolideerde over Suriname en de Antillen, en uiteindelijk een bloedige koloniale oorlog meemaakte in Azië.

Deze uitzonderlijke prestatie van Nederland als kleine Europese mogendheid wordt geanalyseerd, waarbij duidelijk wordt dat er geen masterplan ten grondslag lag aan het veroveren en bestendigen van zo'n groot rijk. Het militaire fundament onder de koloniale staat werd geleidelijk gelegd, en factoren zoals koloniale ideologie, tactische inzichten, strategieën en het militair-technische vermogen van Nederland speelden een cruciale rol in het tempo waarin de macht werd uitgebreid en de snelheid van de uiteindelijke Nederlandse militaire aftocht uit Azië.

De impact van koloniale geschiedenis in Suriname en op de Caribische eilanden

Bovendien belicht Krijgsgeweld en kolonie voor het eerst het Nederlandse militaire optreden in Nederlands-Indië, Suriname en op de Caribische eilanden in onderlinge samenhang. Dit biedt nieuwe inzichten in de militaire ontwikkelingen en de rol van de organisatie, het personeel, de bewapening, de doctrine, het vijandbeeld en de militaire ethiek. Het boek besteedt ook speciale aandacht aan de traditie van extreem geweld die kenmerkend was binnen het koloniale leger en de vloot van Nederland.

Bovendien wordt in Krijgsgeweld en kolonie de opkomst en ondergang van Nederland als koloniale mogendheid vanuit militair perspectief verklaard. Door deze diepgaande analyse en vergelijking biedt het boek een uniek inzicht in de relatie tussen krijgsgeweld, koloniale geschiedenis en de invloed daarvan op het voormalige koloniale rijk van Nederland.