Geïnspireerd door een ware gebeurtenis vertelt Stoic een verhaal over intimidatie en wreedheid achter de tralies. Vier gevangenen delen een cel, 23 uur per dag, zeven dagen per week. Met zo weinig te doen op zo'n kleine oppervlakte ontstaan er spanningen tot een van hen het doelwit wordt. Het was zelfmoord maar wat gebeurde er werkelijk in die cel?

In de claustrofobische afzondering van een gevangeniscel wordt een opgehangen gevangene gevonden. In de afwisseling tussen de ondervraging van zijn celgenoten en de gebeurtenissen die tot zijn dood hebben geleid, onthult de weerzinwekkende waarheid van wat werkelijk gebeurd is, de hypocriete kanten van de menselijke natuur.