Ik begon met het schrijven van ER in 1974, als een soort neerslag van mijn ervaringen als medisch student bij de spoedgevallen. Maar het zou nog duren tot het najaar van 1994, 20 jaar later, dat deze verhalen verwerkt werden tot een nieuwe tv-reeks. Dat is ongetwijfeld de langste creatieve zwangerschap in de geschiedenis van de moderne televisie, maar het lange wachten loonde de moeite. De kijkers vonden de reeks een ware verademing, snedig, snel en uit het leven gegrepen en vanaf de allereerste aflevering wist de serie een trouw publiek aan zich te binden. Was het verleden al opmerkelijk, dan zou de toekomst dat nog veel meer blijken: niemand die betrokken was bij de begindagen van ER had ooit durven dromen dat de langlopende reeks zou uitgroeien tot één van de beste en populairste tv-series uit de geschiedenis van het medium. Persoonlijk had ik de hele ervaring, van het prille begin tot het boeiende heden, voor geen geld willen missen. En ik denk dat het publiek dat net zo aanvoelt. Geniet ervan!