Meer rechtvaardigheid in commerciële contracten

Het burgerlijk recht maakt een grofmazige tweedeling tussen transacties met consumenten (b2c-relaties),waar ongelijkheidscompensatie een vertrekpunt is, en transacties tussen commerciële partijen (b2b-relaties),waar dat niet het geval is. Echter, deze tweedeling is te absoluut en houdt geen rekening met de soms onrechtvaardige ongelijkheid die kan bestaan tussen commerciële contractanten. Daarom is het noodzakelijk om bepaalde partijen, zoals zzp'ers, te beschermen, wat leidt tot differentiatie binnen de commerciële contracten.

Hoewel de wetgever incidenteel differentiatie toepast en af en toe bepaalde typen commerciële contractanten beschermt, zoals bij het wetsvoorstel Franchise, de wettelijke handelsrente en algemene voorwaarden, is deze differentiatie volgens de auteur inconsistent en behoeft het meer lijn. Deze oratie heeft tot doel om duidelijkheid te scheppen in het onderscheid tussen commerciële contractanten.

Een nieuw criterium voor bescherming

De oratie introduceert een nieuw criterium waarmee wordt bepaald wanneer een zwakkere commerciële contractant beschermd zou moeten worden en wanneer niet. Dit criterium gaat verder dan alleen de traditionele ongelijkheidscompensatie tussen consumenten en commerciële partijen. Het erkent dat er binnen de commerciële wereld ook gevallen zijn waarin er een aanzienlijke onrechtvaardige ongelijkheid bestaat en dat bepaalde partijen hierdoor kwetsbaar zijn.

Door het toepassen van dit nieuwe criterium wil de auteur een rechtvaardiger en evenwichtiger systeem creëren, waarin de bescherming van zwakkere commerciële contractanten beter gewaarborgd wordt. Het doel is om de inconsistentie in de wetgeving te verminderen en meer cohesie en helderheid te brengen in de bescherming van verschillende typen commerciële contractanten.