Spreken rechters verdachten te snel vrij?

Bent u geïnteresseerd in waarheidsvinding binnen ons rechtssysteem? Dan is deze bijzondere oratie van groot belang. In deze oratie onderzoekt Stevens de argumentatie van rechters in zaken waarin verdachten worden vrijgesproken. Opvallend is dat rechters vaak meegaan met alternatieve scenario's die de verdachte naar voren brengt, maar is dit altijd terecht?

Theoretische inzichten versus praktische toepassing

Stevens wijst op veelbelovende theorieën over goede argumentatie en bewijsvoering in niet-juridische disciplines. Helaas blijkt het lastig om deze theoretische inzichten te vertalen naar praktisch bruikbare argumentatieregels in de strafrechtspraktijk. Het gevolg hiervan is dat er onzekerheid ontstaat over de waarheidsvinding binnen de rechtspraak.

Analyse van vrijspraken

Dankzij een zorgvuldig ontwikkeld toetsingskader, gebaseerd op zowel rechtspraak van de Hoge Raad als de bayesiaanse logica, ontleedt Stevens verschillende vrijspraken. Hieruit blijkt dat rechters moeite hebben met het redeneren in termen van waarschijnlijkheden en niet altijd de juiste vragen stellen over de alternatieve scenario's die verdachten aandragen.

Verbetering van onderzoek en argumentatie

Om de waarheidsvinding te verbeteren, doet de auteur gedegen voorstellen voor het optimaliseren van onderzoek en argumentatie binnen de rechtspraak. Haar inzichten zijn gericht op het ontwikkelen van werkbare argumentatieregels en het stellen van relevante vragen die de kern van de zaak raken.

Met deze oratie hoopt Stevens een waardevolle bijdrage te leveren aan de discussie over de rol van rechters bij het spreken van verdachten vrij. Voor iedereen die betrokken is bij ons rechtssysteem is dit een essentiële bron van kennis en inspiratie.