De Europese Dienstenrichtlijn 2006/123/EG heeft tot doel de uitoefening van het vrij verkeer van diensten en de vrijheid van vestiging te vergemakkelijken teneinde een echte interne markt voor diensten te realiseren. Het moet voor dienstverrichters als bouwbedrijven, makelaars, architecten en horecaondernemingen heel gemakkelijk zijn om tijdelijk werkzaamheden te verrichten een andere lidstaat of zich daar permanent te vestigen. De richtlijn verplicht de lidstaten hiertoe onder meer vergunningsprocedures zo eenvoudig mogelijk te houden en onnodige belemmeringen die de eerlijke concurrentie op de interne markt in de weg staan, op te heffen. Daarnaast bevat de richtlijn verplichtingen op het gebied van e-government en administratieve samenwerking tussen de lidstaten. Op de lidstaten rust de taak om met behulp van het nationale recht aan deze verplichtingen uitvoering te geven. Zowel in wetenschap als praktijk roept de richtlijn echter een groot aantal vragen op. Dit boek bevat een diepgaande analyse van de juridische verplichtingen die voortvloeien uit de Dienstenrichtlijn, zowel wat betreft de werkingssfeer als de inhoud. Het geeft antwoord op de vraag welke grenzen de richtlijn stelt aan de nationale regelgevende bevoegdheden en hoe de richtlijn door de nationale instanties kan worden uitgelegd en toegepast. Ten slotte is nauwgezet in kaart gebracht op welke wijze de richtlijn in Nederland ten uitvoer wordt gelegd en welke consequenties de richtlijn heeft voor het Nederlandse recht, in het bijzonder het nationale bestuursrecht.