De Stille Krachten van de Verzorgingsstaat: Een Vernieuwend Perspectief op Sociaal-Culturele Beroepen

'Geitenwollen sokken', een term die al lange tijd aan sociaal-culturele professionals kleeft. Maar wat velen niet weten, is dat deze professionals eigenlijk de 'uitvinders' zijn van talloze vernieuwingen die vandaag de dag nog altijd van grote waarde zijn. In het boek 'De Stille Krachten van de Verzorgingsstaat' neemt Marcel Spierts ons mee op een reis door de stormachtige ontwikkeling van de sociaal-culturele beroepen na de Tweede Wereldoorlog.

Van Torenhoge Verwachtingen naar Ontnuchtering en Terugkeer

Spierts onthult hoe de naoorlogse politieke en culturele elite de sociaal-culturele professionals belastte met enorme verwachtingen op het gebied van modernisering en individuele ontplooiing. Hij laat zien hoe het werk in de jaren zestig en zeventig radicaliseerde, gevolgd door perioden van ontnuchtering en bezuinigingen in de decennia daarna. Maar hij benadrukt ook dat na recente politieke moorden de belangstelling voor deze beroepen terugkeerde.

Sociaal-Culturele Professionals in het Hart van de Maatschappelijke Ontwikkelingen

De opkomst van de participatiesamenleving plaatst sociaal-culturele professionals tegenwoordig in het middelpunt van maatschappelijke ontwikkelingen. Opmerkelijk is hoe jongerenwerkers, sociaal-cultureel werkers, opbouwwerkers en vormingswerkers in staat zijn om hun professionaliteit, vakmanschap en ambachtelijkheid naar een hoger niveau te tillen, zelfs te midden van alle stormen.

Waar 'geitenwollen sokken' ooit een stereotype was, wordt in dit boek duidelijk dat deze professionals juist de grondleggers zijn van talloze vernieuwingen die de samenleving ten goede zijn gekomen. Ze hebben ons dorps- en buurthuizen, bibliotheken, speeltuinen, buurtbemiddeling en nog veel meer gebracht. Met 'De Stille Krachten van de Verzorgingsstaat' krijgen deze professionals eindelijk de erkenning die ze verdienen.