Ontdek het mysterie van chemische en biologische wapens in 'Gifgas, ziektekiemen en oorlog'

Ben je benieuwd waarom chemische en biologische wapens wel werden gebruikt tijdens de Eerste, maar niet tijdens de Tweede Wereldoorlog? Gerard Aalders biedt in zijn boek 'Gifgas, ziektekiemen en oorlog' een fascinerend antwoord op deze intrigerende vraag.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd gifgas voor het eerst op grote schaal ingezet, maar wat minder bekend is, is dat er toen ook al biologische wapens werden gebruikt. Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog beschikten beide kampen over enorme voorraden gifgassen en biowapens, met spectaculair verbeterde technieken om deze dodelijke wapens naar hun doel te geleiden. Interessant genoeg hebben de andere oorlogvoerende landen, met uitzondering van Japan tegen China, geen gifgas of biologische wapens gebruikt. Maar waarom niet?

Deze studie onthult dat de mensheid al duizenden jaren voor onze jaartelling biologische en chemische wapens gebruikte, hoewel deze toen uiteraard nog niet zo werden genoemd. Tegenwoordig hebben bijna alle landen het Verdrag van Genève uit 1972 geratificeerd, waarin het gebruik, de ontwikkeling en de opslag van gif- en biowapens wordt verboden. Helaas wordt dit verbod nog steeds op vrij grote schaal overtreden.

'Gifgas, ziektekiemen en oorlog' biedt een fascinerende blik op de geschiedenis van ruim vierduizend jaar van 'sluip- en gluipwapens'. Verken het mysterie achter het gebruik van chemische en biologische wapens en ontdek de redenen waarom deze wapens selectief werden ingezet tijdens belangrijke oorlogen. Een absolute aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is in militaire geschiedenis en de evolutie van oorlogsvoering.