De liefdesbetuiging van een zoon aan zijn afgetakelde vader

"Ze hebben mijn vader vermoord" van Édouard Louis is niet alleen een uitzonderlijke aanklacht tegen de Franse staat, maar ook een diep ontroerende liefdesbetuiging van een zoon aan zijn afgetakelde vader. Terugkerend naar het grauwe stadje uit zijn jeugd, wordt Louis geconfronteerd met de schaamteloze uitbuiting en minachting van de Franse werkende klasse door de politieke elite. Met een nauwelijks verholen woede probeert hij te begrijpen wat zijn vader als arbeider heeft moeten doorstaan. Dit verhaal werpt een nieuw licht op hun jarenlange relatie, die geteisterd werd door schaamte, armoede en homofobie.

Een poging tot begrip

In zijn meeslepende en toegankelijke stijl vertelt Édouard Louis het verhaal van zijn vader, vanaf zijn geboorte tot zijn naderende dood. Dit is niet zomaar een individueel verhaal, maar een krachtige poging om zowel zijn vader als de wereld waarin hij leeft te doorgronden. Met diepe gevoelens onderzoekt Louis het onvermogen van een vader en zoon om echt met elkaar in gesprek te gaan. Het is het relaas van een man uit de arbeidersklasse wiens verwachtingen, geluk, passies en dromen langzaam maar zeker worden verpletterd door de samenleving en de politiek. Dit is het verhaal van een man, een persoon die zelden centraal staat in de literatuur.

Een collectieve geschiedenis

Maar "Ze hebben mijn vader vermoord" gaat verder dan alleen het individuele perspectief. Het is tevens een collectieve geschiedenis, een reflectie op hoe politiek en overheden direct invloed uitoefenen op onze lichamen en levens. Édouard Louis weet met dit boek een krachtige boodschap over te brengen, en roept op tot verandering en bewustwording.