Een openhartig en herkenbaar boek over miskramen

In september 2005, drie weken na haar bruiloft, werd Marjolijn de Cocq geconfronteerd met haar eerste miskraam. Vanaf dat moment stortte ze van een hoge top naar een diep dal, en helaas zouden er nog drie miskramen volgen. In de daaropvolgende jaren ondervond ze hoe moeilijk het is om openlijk over dit onderwerp te praten en hoe goedbedoelde reacties vaak verkeerd uitpakten. Mensen schrokken als ze haar verhaal vertelde, en ze wilde hen en zichzelf het ongemak besparen.

Gebaseerd op de dagboeken die ze gedurende die periode bijhield, heeft Marjolijn de Cocq nu een persoonlijk essay geschreven over haar verdriet, maar ook over het geluk dat ze heeft ervaren met de komst van haar twee kinderen. In dit boek vertelt ze over de pijn, het onbegrip, het schuldgevoel en de eenzaamheid die gepaard gaan met het verlies van een kindje. Jaarlijks krijgen 11,5 op de 1000 vrouwen te maken met een miskraam, en dat zijn alleen nog maar de geregistreerde gevallen.

Geen miskraam is hetzelfde, iedereen ervaart zijn eigen leed. Marjolijn de Cocq doorbreekt het taboe rondom miskramen in haar boek "Maar ik hield al wel van je" op een sensitieve en ontroerende manier. Ze laat zien dat er niet gezwegen, geslikt, weggestopt of gerelativeerd hoeft te worden. Dit boek biedt steun, herkenning en hoop aan iedereen die ooit te maken heeft gehad met een miskraam en wil het gesprek hierover openlijk voeren.