Een intrigerende en ontroerende dichtbundel: Van de zoon en de zee

Een tedere bundel die bulkt van de taalkracht. In Van de zoon en de zee neemt Pieter Boskma de lezer mee op een reis door het leven. Een kind vertelt vanuit de moederbuik en beschrijft zijn geboorte en eerste stappen in de wereld. Maar dan neemt de zee het woord en toont haar onstuimigheid en hoogmoed. Haar aanzwellende kracht en honger om de mens een les te leren worden op indringende wijze beschreven. Enkel het onschuldige kind en de vader kunnen de zee vertederen, wat resulteert in een bedwelmende cocktail van spiegelingen en dwarsverbanden.

In deze intrigerende, hallucinerende en ontroerende dichtbundel voegt Pieter Boskma een nieuw hoogtepunt toe aan zijn al veelgeprezen en rijke oeuvre. Hij weet zich te onderscheiden door zijn innerlijke noodzaak om te schrijven, zoals NRC Handelsblad opmerkt. Het oeuvre van Boskma wordt vergeleken met water, dat zo elementair en veelzijdig is; geduldig, haastig, geheimvol, verdwaald, geschreven en gezongen water, zoals Joost Zwagerman treffend beschrijft.

Pieter Boskma, geboren in 1956, is een dichter met een rijk en veelgeprezen oeuvre. In 2010 verscheen zijn zeer geprezen werk Doodsbloei, gevolgd door de bundels Mensenhand (2012, winnaar van de Ida Gerhardt Poëzieprijs),Zelf (2014, genomineerd voor de VSB Poëzieprijs) en Tsunami in de Amstel (2016). Boskma's poëzie weet de lezer telkens weer te raken en te verrassen.