Poëzie als een ander perspectief op het bestaan

Poëzie is voor mij een bijzondere manier van kijken naar de wereld om ons heen. Het stelt me in staat om de onzegbaarheid van het bestaan, het complexe en het mysterieuze te vangen in slechts enkele zinnen. Door middel van mijn gedichten wil ik deze aspecten begrijpelijk maken en verweven met mijn eigen ervaringen, en als het ware delen met de lezer. Net als andere vormen van kunst is poëzie een vorm van verwerking. Vaak kan ik pas echt inzicht krijgen in bepaalde aspecten van het leven nadat ik ze heb verwerkt in woorden en beelden.

Een fragment van bevrijding op Goede Vrijdag

In een van mijn gedichten, geïnspireerd door Goede Vrijdag, beschrijf ik Jezus die door Jeruzalem loopt en hoe zijn wankeling eigenlijk de hele wereld doet wankelen. Want is Hij niet degene die de last van deze wereld draagt? Het is een prachtige gedachte dat Hij, ondanks zijn lijden, ons temidden van al die stemmen weet te vinden. Het stof en de scherven in mijn gedicht symboliseren de ondraaglijkheid van het leven, maar ook de wetenschap dat wij als mens deze last niet alleen kunnen dragen - Hij draagt het voor ons. In mijn zoektocht probeer ik dan ook het perspectief achter de scherf te ontdekken, het licht in de duisternis te vinden.

Een uitnodiging tot diepere reflectie

Mijn gedichten nodigen de lezer uit om dieper na te denken over het bestaan, om te zoeken naar betekenis in de complexiteit, om te ontdekken wat ons verbindt met het mysterie van het leven. Ze zijn een uitnodiging om onze eigen ervaringen te verweven met de universele thema's die in poëzie worden aangeraakt. Met mijn woorden hoop ik een moment van verstilling te creëren, waarin de lezer zichzelf kan verliezen en tegelijkertijd kan vinden.

- Arie van Nieuwkerk