Poëzie uit het hart, zonder sentimentaliteit

De poëzie in de bundel "Wat ons toevalt" raakt rechtstreeks aan de essentie van het mens zijn. Het is een combinatie van spirituele diepgang en aardse nuchterheid. De dichter observeert de wereld om zich heen met een scherp oog voor detail, zowel naar buiten als naar binnen gericht. Deze observaties worden zorgvuldig opgeslagen en laten langzaam bezinken, om vervolgens in woorden te worden omgezet.

Een verscheidenheid aan registraties

De gedichten in deze bundel beslaan diverse onderwerpen, variërend van tijd en schoonheid tot bloei en verval, natuur, liefde, leven en dood. De inspiratie voor deze gedichten komt vaak voort uit indrukwekkende ervaringen en impressionante landschappen, zowel in de eigen tuin als in het betoverende Zuid-Frankrijk. De dichter heeft een onmiskenbaar gevoel voor schoonheid en harmonie, wat haar gedichten een bijzondere glans geeft.

Een persoonlijke zoektocht naar betekenis

Het schrijven van poëzie is voor de dichter niet alleen een creatieve expressie, maar ook een manier om beter grip te krijgen op de werkelijkheid. Ze tracht de wereld om haar heen te begrijpen en te vormen tot een persoonlijkere beleving. Door middel van eenvoudige, heldere taal en intense emoties weet ze haar innerlijke beelden te transformeren tot diepgaande reflecties over tijd, het leven, bloei en verval, en uiteindelijk, de dood.

Een thematisch onderbouwde bundel

Hoewel de bundel "Wat ons toevalt" geen expliciete hoofdstuktitels heeft, is er wel degelijk een intuïtieve samenhang tussen de gedichten. De lezer heeft echter de vrijheid om zich al dan niet naar deze onderliggende structuur te richten, en kan zo zijn eigen interpretatie geven aan de bundel. Deze vrijheid maakt het lezen van de gedichten een ware ontdekkingsreis waarin elke lezer zijn eigen unieke ervaring kan vinden.