Geschiedenis van de Zusters van Jezus, Maria en Josef (JMJ)

De congregatie van de Zusters van Jezus, Maria en Josef (JMJ) kent een rijke geschiedenis die teruggaat naar 1822, toen het werd opgericht in Amersfoort door pater Mathias Wolff SJ. In 1840 vond er een scheiding plaats, waarbij de zusters in het zuiden een zelfstandige congregatie vormden. Het moederhuis werd in 1857 gevestigd in 's-Hertogenbosch.

Vanaf het allereerste begin waren de zusters actief in het onderwijs. Zelfs toen zij vanaf 1850 ook de zorg voor ouderen en zieken op zich namen, bleef het onderwijs een belangrijk aandachtsgebied. In de loop der tijd hebben de zusters hun werkzaamheden kunnen uitbreiden naar andere gebieden.

Verspreiding naar Indonesië en India

Rond 1900 begonnen de eerste zusters uitgezonden te worden naar Indonesië, waar zij zich toelegden op het geven van onderwijs. Later verlegden ze hun focus naar India, waar zij begonnen met het bieden van gezondheidszorg. Deze missiegebieden werden in 1962 zelfstandige provincies binnen de congregatie.

De geschiedenis door de ogen van Anneke Driessen en Gerard van de Ven

In het boek "Geschiedenis van de Zusters JMJ" leggen Anneke Driessen en Gerard van de Ven de nadruk op het moeizame begin van de congregatie en de ontwikkeling in Indonesië en India. Dit boek biedt een diepgaande blik in het verleden van de zusters en hun bijdrage aan zowel het onderwijs als de gezondheidszorg in verschillende landen.

Kortom, de Zusters van Jezus, Maria en Josef hebben hun sporen verdiend in het onderwijs en de zorgsector. Hun geschiedenis getuigt van hun toewijding en inzet voor het verbeteren van de levens van anderen, zowel in Nederland als in internationale missiegebieden.