In 1815 trouwde de oudste dochter van ex-zeekapitein Cornelius de Jong van Rodenburg, Jeannette, met de Zuid-Afrikaanse jurist Johannes Andreas Truter en vertrok met hem naar zijn vaderland. Tot aan het moment van haar onverwachte terugkeer, dertien jaar later, zouden vader en dochter in honderden brieven corresponderen over het wel en wee van henzelf, hun gezinsleden en vrienden, en over een veelvoud van andere thema's. De Jongs 'Kaapse brieven' aan zijn dochter en schoonzoon geven een prachtig, soms ontroerend en niet zelden ook humoristisch beeld van de lotgevallen en sociale beslommeringen van een bemiddeld residentieburger in de vroege negentiende eeuw. Tegelijk spreekt uit de brieven van de globetrotter De Jong een brede algemene ontwikkeling en nieuwsgierigheid naar de maatschappelijke en politieke ontwikkelingen. Daarbij toont De Jong zich steeds een uiterst liefdevolle en bezorgde huisvader voor zijn kinderen, in het bijzonder voor zijn oogappel Jeannette.