Een Poëtische Reis door Verlies

Stel je voor: je dwaalt door een betoverend herfstlandschap, waar de wind speels door de dorre bladeren woelt. Je voelt een gemis, een afwezigheid van geliefden. Maar dan, plotseling, hoor je een zachte ademhaling, als een fluistering in de wind. Dit is de wereld van Wiel Kusters, een dichter die met zijn nieuwe verzameling gedichten een nieuwe en vruchtbare fase in zijn dichterschap heeft bereikt.

Een Opdracht van het Onbekende

Deze verzameling bevat niet alleen lange gedichten in de maak, maar ook een reeks van achtenveertig kwatrijnen die zich aan Kusters opdrongen. Hij voelde bijna alsof hij ze 'in opdracht' schreef, maar de vraag blijft: in opdracht van wie? Deze reeks draait om verlies, om het gemis van dierbaren die niet langer bij ons zijn. Maar misschien, heel misschien, kunnen we dit gemis enigszins compenseren door de 'ander' in onszelf en in onze taal te herkennen. Deze ander is zowel vertrouwd als vreemd, iemand waarmee we onszelf confronteren en een kortstondige ontmoeting kunnen koesteren.

Een Ontroerende Verwarring

De kwatrijnen in deze verzameling bevatten slechts vier regels per keer, maar zoals gevoelige en geduldige lezers zullen ontdekken, is dat meer dan genoeg. De verwarring die ontstaat tussen de wind en de ademhaling in het geciteerde kwatrijn raakt ons diep, roept emoties op en doet ons nadenken. Want horen we de ademhaling van de overledene tot de wind weer begint te waaien, of horen we slechts een illusie, datgene wat nooit meer zal terugkeren?

Een Vreemde Ander, Toegankelijk voor Allen

Kwatrijnen bieden een poëtische reis door het onzichtbare, een sprong in het diepe van de menselijke ervaring. Voor gevoelige zielen die langzaam lezen en herlezen, kan Kusters een herkenbare vreemde ander worden, een metgezel op deze intieme reis door verlies en vergankelijkheid.