Toen Sassoon in 1928 het eerste deel van zijn memoires wilde publiceren, schrok hij ervoor terug om als prozaschrijver voor het voetlicht te treden: hij stond bekend als dichter. Daarom werden de Memoires van een man die op vossen jaagde aanvankelijk onder het pseudoniem George Sherston gepubliceerd. Op ontroerende wijze vertelt Sassoon over zijn jeugd op het platteland. Hij voert zichzelf op als een jonge edelman, die zijn tijd doorbrengt met paardrijden, vossenjacht, cricket en golf. Dat levert naast mild-ironische karakterschetsen van vrienden en tijdgenoten ook prachtige sfeertekeningen op van het vermaak in de hogere Britse klassen. Dan breekt de Eerste Wereldoorlog aan, die bruusk een einde maakt aan dat leven en een nieuwe tijd inluidt. Op 2 augustus 1914 neemt Sassoon, net als duizenden andere landgenoten, vrijwillig dienst. Hij vertrekt per boot naar het front. In de loopgraven van Noord-Frankrijk breekt het tegendeel van zijn onbezorgde leventje aan: kou, modder, vermoeidheid en uitputting maken voorgoed een eind aan elke idylle.