Ouder worden: een paradoxical proces

Ouder worden is een fenomeen dat al eeuwenlang bestaat. Echter, de aard van het verouderingsproces is de afgelopen jaren drastisch veranderd. Vroeger was het zeldzaam dat iemand oud genoeg werd om met pensioen te gaan, terwijl dit nu voor velen een vanzelfsprekendheid is. De levensverwachting is enorm toegenomen, maar de definitie van 'oud' is ook verschoven naar jongere leeftijden. Dit creëert een paradox van steeds jonger wordende ouderen. Opvallend genoeg is de focus niet zozeer gericht op het ouder worden op een goede manier, maar op het jong blijven dankzij de anti-aging industrie.

De veranderende visie op ouder worden

Deze veranderingen in de levensloop worden vaak gezien vanuit een economisch perspectief, waarbij pensioenen en zorgvoorzieningen vraagstukken vormen. Hierdoor ligt de nadruk op zo lang mogelijk blijven leven en tegelijkertijd jong blijven. Jan Baars, bijzonder hoogleraar Interpretatieve Gerontologie, werpt een nieuw licht op ouder worden door fundamentele vragen te stellen. Hij bespreekt verschillende gerontologische theorieën en benaderingen en ontwikkelt een visie waarbij ouder worden geen pathologisch proces is, maar juist een existentiële ervaring. Het ouder worden wordt gekenmerkt door toenemende kwetsbaarheid, maar ook door een verrijking van levenservaring.

Over Jan Baars

Jan Baars is verbonden aan de Universiteit voor Humanistiek te Utrecht als bijzonder hoogleraar Interpretatieve Gerontologie. Daarnaast is hij ook docent Wijsbegeerte aan de Universiteit van Tilburg. Met zijn diepgaande analyse van de problematiek biedt Baars een nieuwe visie op ouder worden. Zijn werk overstijgt de traditionele benadering en benadrukt de waarde van het ouder worden als een rijke en betekenisvolle levensfase.