De sociale geschiedenis, groot geworden aan de leiband van de economische geschiedenis, is uitgegroeid tot een in veel opzichten zelfstandige discipline. Toch kampen deze twee richtingen nog met dezelfde problematiek. Zo is de benadering vaak te eenzijdig. Volgens Noordegraaf draait het bij de oplossing van economische en sociale vraagstukken evenzeer om het begrijpen van de historische componenten als om het analyseren en verklaren van gebeurtenissen, conjuncturen en structuren. Hoewel de integratie tussen historische bronnenkritiek en een sociaal-wetenschappelijke aanpak grote winst oplevert, brengt de positivistische accentuering van de sociale wetenschappen een kloof tot stand tussen deze tradities en het historisme. Noordegraaf onderzoekt de manieren waarop deze kloof overbrugd kan worden en pleit voor een mentaliteits-historisch perspectief in de economische en sociale geschiedenis.