Tegen het vergeten en voor de behoedzaamheid

De gedichten van Alja Spaan zijn als een wegwijzer in het leven, een herinnering aan de momenten die we vaak over het hoofd zien. Ze nodigen ons uit om stil te staan bij de kwetsbaarheid van het bestaan en om te reflecteren op onze eigen jeugd, liefdes en het leven dat achter ons ligt. Door ogenschijnlijk heel particulier te zijn, plaatst Spaan ons juist voor de spiegel en confronteert ze ons met de vraag: wat weten we eigenlijk nog van ons eigen verleden?

Een lofzang op het leven

In haar gedichten neemt Spaan ons mee op een reis, waarin we genieten van het ritme, de klanken en de inhoud. Maar haar gedichten gaan verder dan alleen herinnering. Ze worden een lofzang op het leven zelf, een viering van alles wat het te bieden heeft. Met woorden als een vrouw die begint te zingen en waarin het hert naast de tijger rust, worden we herinnerd aan de schoonheid en de veerkracht van het bestaan.

Poëzie als verzameling van ervaringen

Alja Spaan, geboren in Sint Pancras in 1957, heeft al sinds haar elfde dagelijks geschreven, zowel proza als poëzie. Ze is altijd creatief geweest en heeft haar huis in Alkmaar omgetoverd tot Atelier9en40, waar ze kunst- en poëzieprojecten organiseerde tot 2013. Ze heeft onder haar eigen naam en als uitgever anderen en zichzelf gepubliceerd. Spaan is bekend geworden door haar deelname aan de Turing Gedichtenwedstrijd in 2015 en is nu actief als voorzitter, coördinator en redacteur bij het literaire e-magazine 'Meander'. Bovendien is ze verbonden aan het Dagboekarchief, een organisatie die dagboeken verzamelt en bewaart.

Meer informatie en alles van en over Alja Spaan is te vinden op haar website: http://aljaspaan.nl.