Ontdek het ironische en pijnlijke studentenleven in het Leiden van de jaren vijftig

Doezamand neemt je mee terug naar het Leidse studentenmilieu in de jaren vijftig, waar normen en verwachtingspatronen de boventoon voerden. Deze roman biedt een ontroerend verslag van zelfontdekking en ontgoocheling, met een ironisch portret van een wereld die werd beheerst door conventies.

Een rieten mand, maar ook een symbool van vrijheid

De doezamand, een rieten mand die samen met de plooirok en de twinset het 'uniform' vormde van vrouwelijke studenten in Leiden, vertegenwoordigt niet alleen praktische functionaliteit. Hij draagt ook de herinneringen aan op kamers wonen, studeren, verenigingsleven, feestjes en vriendschappen. In deze mand werden niet alleen collegedictaten vervoerd, maar ook het halfje wit en de hamsnippers voor de macaroni.

Een persoonlijke reis naar zelfontdekking en verborgen verlangens

Hoofdpersonage Karin opent na 35 jaar een dichtgebonden schoenendoos vol tastbare herinneringen aan haar studententijd in Leiden. Terugkijkend op deze periode van vrijheid en vriendschap, herinnert ze zich echter ook de verwarring die werd veroorzaakt door sociale normen en uitgesproken ideeën over 'hoe het hoort'. Als vrouwelijke student werd ze geacht te studeren, maar haar verlangens en carrièreambities in de wetenschap werden vaak genegeerd.

Een tijdloos vraagstuk dat onze aandacht verdient

Hoewel Doezamand oorspronkelijk werd gepubliceerd in 1993, is het milieu van vrouwelijke studenten uit die tijd nog altijd relevant. De roman biedt daarmee een actueel perspectief op de uitdagingen en problematiek die zij ondervonden. Deze heruitgave is verrijkt met een beeldkatern, met daarin foto's van het vrouwelijk studentenleven in de jaren vijftig, waardoor je een visuele inkijk krijgt in deze bijzondere tijd.

Een auteur met een scherp oog voor maatschappelijke thema's

Marijke Harberts, een neerlandica en voormalig docent in Amsterdam, heeft met Doezamand een belangrijk werk gecreëerd. Eerder heeft ze al indruk gemaakt met publicaties als Eerlijk gezegd: interviews met vrouwen (1974),Afscheid van Joke Smit (1987),Doe effe normaal, juf (2000) en de dichtbundels De dingen zijn gebleven (2011) en Misschien een toverhazelaar (2018). Haar scherpe observaties en inzichten maken Doezamand een waardevol en onmisbaar boek.