'Bouwen aan een nieuwe thuis' gaat op zoek naar de cultivering van de huiselijkheid tijdens het interbellum. Het boek leidt de lezer rond in het huis en toont hoe woonpraktijken evolueerden na de Eerste Wereldoorlog. Wonen blijkt daarbij geen louter privaat gegeven dat alleen plaatsvond achter de gesloten deuren van het huis. Tijdens de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw groeide de wooncultuur van verschillende sociale groepen uit tot een belangrijk maatschappelijk thema dat zowel architecten, het sociale middenveld als politici aanging. Ondertussen boekte de huishoudtechnologie vooruitgang en verbeterde de technologie van het bouwen, waardoor het wonen ook vanuit commercieel oogpunt interessant werd. Vanuit thematische essays, die telkens zijn opgehangen aan een kamer van het huis, belicht Bouwen aan een nieuwe thuis hoe technologie, politiek-maatschappelijke ideologie, privacy, landelijke idylle, economie en ‘gender' op elkaar inhaakten en vormgaven aan het wonen van verschillende sociale groepen.