Geschiedenis van Amsterdam en de betrokkenheid bij slavernij en slavenhandel

In de geschiedschrijving van Amsterdam is tot nu toe weinig aandacht besteed aan de periode waarin de stad en haar bestuurders zich intensief bezighielden met slavernij en slavenhandel. Vanaf de oprichting van de West-Indische Compagnie in 1621 en de Sociëteit van Suriname in 1683 waren Amsterdamse bestuurders echter nauw betrokken bij de transatlantische slavenhandel. Hoewel ze op afstand bestuurden, profiteerden ze op verschillende manieren van deze handel in mensen. Ze werden op de hoogte gehouden van het vervoer van Afrikaanse gevangenen naar plantages in Amerika en waren bekend met de mensonterende omstandigheden en de meedogenloze onderdrukking van slaven.

De aanwezigheid van vrije zwarten en slaven in zeventiende-eeuws Amsterdam

Contrair aan wat vaak wordt verondersteld, verbleven er in de zeventiende eeuw zowel vrije zwarten uit West-Afrika als slaven uit deze gebieden in Amsterdam. Deze aanwezigheid wijst op de directe betrokkenheid van Amsterdam bij de slavenhandel. Bovendien wordt in dit verband ook ingegaan op het feit dat de slavernij van West-Afrikanen in Europa al in de vijftiende eeuw begon, met Portugal als voorloper.

De transatlantische slavenhandel en de rechtvaardiging van de slavernij

Een essentieel kenmerk van de transatlantische slavenhandel was dat de slaven altijd zwarte mensen uit West-Afrika waren. Men probeerde vaak de slavernij van zwarte mensen te rechtvaardigen door middel van Bijbelse en andere argumenten. Dit onderdeel van de geschiedenis van Amsterdam werpt een nieuw licht op de donkere zijde van de stad, waarbij de betrokkenheid van haar bestuurders bij slavernij en slavenhandel niet langer genegeerd kan worden.