De diepe wortels van moraal onthuld

Waarom zijn sommige mensen goed en anderen slecht? In dit boek wordt een uitgebreid antwoord gegeven op die vraag. Het legt uit dat "moreel" en "immoreel" gedrag voortkomen uit vijf verschillende morele systemen. Vier van deze systemen zijn gebaseerd op intuïtie of emotie (hechtingsmoraal, geweldmoraal, reinigingsmoraal, samenwerkingsmoraal),terwijl er slechts één rationeel is (beginselenmoraal). Elk van deze moralen vereist dat mensen actie ondernemen of juist dingen nalaten, maar dit gebeurt om verschillende redenen en op verschillende manieren. Wat zij allemaal gemeen hebben, is dat ze onze individuele vrijheid beperken.

In dit boek deelt professor Jan Verplaetse kennis over de oorsprong en ontwikkeling van moraal als gevolg van biologische, automatische en emotionele processen. Neurowetenschappelijke bevindingen leveren overtuigend bewijs voor de diepe verankering van moraal in het menselijk lichaam. Door de ontdekking van spiegelneuronen weten we nu dat empathie, volgens Schopenhauer de basis van alle moraal, een neurobiologisch gegeven is.

Menselijke vermogens om met morele conflicten om te gaan

Dit boek gaat niet over de abstracte theorieën van ethiek, maar over de kern van moraal. Het geeft antwoord op hoe mensen, waar ze ook vandaan komen en welke cultuur ze ook hebben, over vermogens beschikken om met de spanning tussen eigenbelang en hoger belang om te gaan. Het verschuift de focus van culturele diversiteit naar biologische gegevenheden die ons vormen.

Professor Verplaetse pleit ook voor een ethiek die niet alleen rekening houdt met rationele beginselen, maar ook met de vier emotiemoralen. De ethiek van de toekomst moet een evenwicht vinden tussen emotie en rede. Met zijn expertise als docent moraalfilosofie aan de Universiteit Gent biedt hij inzichten die ons helpen deze balans te vinden.