Tientallen jaren briljante en hilarische columns van Carmiggelt in Het Parool

Carmiggelt heeft tientallen jaren lang zijn dagelijkse column 'Kronkel' geschreven in Het Parool. Deze columns zijn kleine, maar briljante schetsen uit het dagelijks leven. Ze waren zo grappig dat Parool-lezers vaak hardop schaterden in de tram. Maar bij herlezing blijkt dat Carmiggelt meer is dan alleen een grappen-en-grollenpaljas. Hij laat zien dat hij een man is met een gecompliceerd en herkenbaar gevoelsleven.

Wrang en beklemmend humor van een pessimist

De humor is altijd aanwezig in de Kronkels van Carmiggelt, maar vaak ook wrang en beklemmend. Het is een noodsprong van een pessimist die zich door het leven moet slepen. Als een toeschouwer van het leven legt Carmiggelt haarscherp het menselijk tekort bloot. Hij beschrijft de kleine weemoed van mistroostige drinkers in schemerige cafés, de complicaties van het huwelijk en gezinsleven, en zelfs de overpeinzingen van een paard in de regen.

De meesterhand van een schrijver

Hoewel Carmiggelt zichzelf zelden op de voorgrond plaatst als verteller, blijkt bij herlezing het ware talent van deze schrijver. Hij zet de gebeurtenissen naar zijn hand en rangschikt ze tot kleine, volmaakte meesterwerkjes. Zijn bescheiden rol van toeschouwer verbergt de meesterhand van een schrijver die de werkelijkheid naar zijn eigen visie vormgeeft. In interviews liet Carmiggelt fijntjes in het midden hoe groot zijn aandeel in de weergave van de werkelijkheid was: 'Ik lieg de waarheid'.