Australië – wat weet de gemiddelde Nederlander van dit werelddeel? Dat het laat in de geschiedenis is ontdekt, dat het een uitgestrekt gebied is, grotendeels van woestijnen, en dat er merkwaardige diersoorten leven van welke men voornamelijk de kangoeroe kent, die eindeloos moet dienen voor grapjes en karikaturen ... Men moet erkennen dat zulk 'een kennis niet groot is. Nu, echter door de emigratie van de laatste jaren verscheidene Nederlanders familiebetrekkingen hebben in het vijfde continent, komen er brieven met de uiteenlopendste verhalen, met allerlei berichten in gunstige en ongunstige zin. Bovendien zijn er sinds de tweede Wereldoorlog ook op andere wijze vele banden aangeknoopt tussen ons land en het belangrijke Britse dominion. Daarom zal het relaas van iemand die van geboorte een zoon van dit land is en met de echte liefde van een kind vertelt, bij vele Nederlanders welkom zijn. Dit boek is geen reisgids en nog minder een schoolboek, maar het kleurrijke verhaal van de belevenissen van een echte speurder en reiziger, die jarenlang zijn vaderland in alle richtingen doorkruist heeft. Hij verhaalt zeer levendig van de schoonheid van het landschap, van het rijkgeschakeerde leven in de natuur met haar planten en dieren, maar ook van het volk dat daar woont. Hij laat zien hoe er een eigen cultuur wordt opgebouwd en weet hier en daar aardige historische anekdotes te plaatsen, die aan zijn beschrijving een achtergrond geven. Het geheel is zo fleurig en pakkend dat het enthousiasme van de schrijver lezer wordt overgedragen en het verre werelddeel hem waarlijk wordt nabij gebracht.