Een Vernieuwende Roman: Thérèse Raquin

Ontvangen met onbegrip en verontwaardiging, zorgde Emile Zola's roman Thérèse Raquin voor opschudding toen het in 1867 werd gepubliceerd. De literaire kritiek beschuldigde de auteur ervan een aaneenschakeling van obscene taferelen te hebben geschilderd. Echter, Zola achtte het nodig om in de tweede druk van het boek een voorwoord op te nemen waarin hij zijn intenties uitlegde. Deze nieuwe vertaling, verzorgd door Jelle Noorman, omvat dit voorwoord waarin Zola verklaart dat hij, geïnspireerd door de roman Germinie Lacerteux van de gebroeders Goncourt en de deterministische denkbeelden van filosoof Hippolyte Taine ("Deugd en ondeugd zijn producten, net als suiker en vitriool"),een zuiver wetenschappelijk doel voor ogen had.

Een Ontluisterende Triomf

Thérèse Raquin is in eerste instantie een romantisch liefdesverhaal, maar ontvouwt zich tot een ontluisterend drama van moord en zelfmoord. Zola onthult het dierlijke karakter van de protagonisten, een potente man en een onbevredigde vrouw met uiteenlopende temperamenten, door hun handelingen louter fysiologisch te verklaren. Deze radicale benadering maakt van Thérèse Raquin het eerste waarlijk naturalistische werk in de literatuurgeschiedenis. Het dient als een ijkpunt dat de weg vrijmaakte voor Zola's latere twintigdelige romancyclus Les Rougon-Macquart, waarin het naturalistische procedé verder wordt uitgewerkt.

Over Emile Zola

Emile Zola (1840-1902) is een van de meesterschrijvers van het Franse fin-de-siècle. Hij behoort tot de grondleggers van de moderne roman en heeft met Thérèse Raquin een tijdloos werk geschapen. Zola's literaire talent en zijn vermogen om controversiële thema's te behandelen maken hem tot een onvergetelijke auteur die een blijvende invloed heeft gehad op de literatuur van zijn tijd en daarna.