Vergeten oorlogskinderen: Een aangrijpend verhaal van hoop en overleving tijdens de Tweede Wereldoorlog

Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog woonden er ongeveer 70.000 Joden in België. Tussen 1942 en 1944 werden velen van hen gedeporteerd vanuit het SS-Sammellager Mecheln (de Dossinkazerne) in 28 konvooien. Maar er waren ook anderen die geluk hadden en dankzij de moedige hulp van organisaties en particulieren konden onderduiken en ontsnappen aan hun verschrikkelijke lot.

Een bijzonder verhaal van Regina Sluszny en Georges Suchowolski

Vergeten oorlogskinderen vertelt het verhaal van Regina Sluszny en haar (latere) echtgenoot Georges Suchowolski, twee Joodse kinderen die jarenlang geen aandacht hebben gekregen. Ze hadden het geluk om te overleven in vergelijking met degenen die omkwamen in concentratie- en vernietigingskampen. Het heeft echter geduurd tot 1991, met de oprichting van de First International Gathering of Children Hidden During World War II in New York, voordat de vergeten kinderen van toen eindelijk een stem en een gezicht kregen.

Een ontroerende zoektocht naar identiteit

Regina en Georges hebben vele jaren geleden, in een tijd van pijnlijk zwijgen en moeilijke verwerking, de moed gevonden om hun verhaal naar buiten te brengen en op zoek te gaan naar hun verloren identiteit. Vergeten oorlogskinderen is het resultaat van talrijke ontmoetingen, gesprekken en reflecties, een dialoog met de auteur, Paul De Keulenaer, die met empathie en diepgang het verleden heeft onderzocht en de geheimen ervan heeft onthuld.

Over de auteur

Paul De Keulenaer, voormalig leraar in het GO! (Onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap),is tegenwoordig docent aan de Europese school Brussel II en beheerder van de Stichting Auschwitz / Auschwitz in Gedachtenis Brussel. Hij heeft eerder werken gepubliceerd, waaronder "Regine Beer. KZ A 5148" en "Regine Beer. Mijn leven als KZ A 5148". Hij heeft ook bijgedragen aan publicaties zoals "De laatste getuigen uit concentratie- en vernietigingskampen" (ASP, 2010).