gekozen, geannoteerd en vertaald door Richard van Leeuwen

In 1325 vertrok Ibn Battoeta (1304 tot 1369) uit Tanger voor een pelgrimage naar Mekka. Achtentwintig jaar later keerde hij terug naar Marokko, waar hij met aanstekelijk genoegen zijn avonturen heeft vastgelegd in een levendig en voor die tijd ongewoon persoonlijk verslag.
Ibn Battoeta bereisde, naast de Arabische wereld, Afrika, Turkije, de Russische steppen, India, eilanden in de Indische Oceaan en China. Hij maakte zijn reis met praktisch alle destijds bekende middelen van vervoer, en gedurende de achtentwintig jaar heeft hij veel van de klassieke reisontberingen doorstaan: honger, dorst, hitte, eigenaardig voedsel, koude, beroving, gevangenschap, schipbreuk en slecht gezelschap. Maar hij verhaalt ook van prachtige steden, zijn omgang met slavinnen, een huwelijk met een prinses van de Malediven en een langdurige aanstelling als rechter in Delhi.