De politie wordt de laatste jaren steeds vaker geconfronteerd met corruptie. Mollen die informatie lekken aan criminelen. Funest voor het vertrouwen dat we in de politieorganisatie moeten kunnen stellen, maar ook enorm ingrijpend voor alle politiemensen die wel hart hebben voor de goede zaak. Maar niet alleen corrupte politiemensen laten zich voor veel geld gebruiken door criminelen. Dat geldt ook voor andere professionals uit de bovenwereld zoals notarissen en makelaars. Kwalijk gedrag dat zorgt voor ondermijning van onze samenleving. Kris Verburgt is 24 jaar en werkzaam als hoofdagent bij de Amsterdamse politie. Haar werk bij de politie ziet zij als een roeping. Ze moet dit doenom goed te maken wat haar vader als notoire draaideurcrimineel allemaal kapot heeft gemaakt.. Op een dag krijgt Kris de kans over te stappen naar de recherche. Er gaan echter allerlei dingen mis in onderzoeken en er zijn te veel toevalligheden. Ze besluit desondanks de overstap te wagen. Als de onverklaarbare situaties zich op blijven stapelen, besluit ze samen met drie collega’s uit te zoeken wat er aan de hand is. Alles komt in een stroomversnelling wanneer Kris met haar roeivriendinnen op het IJ tegen het lijk van een tipgever vaart. Maar als het lek eindelijk boven water is, is het nog niet voorbij. De mol heeft ogenschijnlijk zonder dat zelf te beseffen cruciale informatie verschaft aan een heel ander type crimineel dan waarmee hij doorgaans zaken deed. En de tijd tikt door. Suzanne van Brakel (1972) studeerde rechten aan de Universiteit van Utrecht en volgde later de postdoctorale studie ‘Forensic Auditing’ aan de Erasmus Universiteit. Ze begon haar werkzame leven bij de regionale recherche in Rotterdam en maakte vervolgens de overstap naar een landelijk rechercheteam. In 2003 koos zij voor het Openbaar Ministerie, aanvankelijk in een beleidsfunctie op het gebied van witwassen en terrorismefinanciering en sinds 2007 als officier van justitie. Inmiddels is zij gespecialiseerd in grootschalige fraude en witwaszaken.