Een radicale verandering in taalcultuur: het einde van de standaardtaal

De klachten over slechte spelling, ontlezing, slordige uitspraak, dalend niveau van het onderwijs, invloed van sms-taal en het gebruik van Engelse leenwoorden zijn tegenwoordig aan de orde van de dag. Zelfs degenen die niet klagen, erkennen dat er op taalgebied een onthutsende verandering plaatsvindt: we lezen en schrijven anders dan tien of twintig jaar geleden. Maar wat is er aan de hand? Volgens taalhistoricus Joop van der Horst kunnen deze ontwikkelingen worden gezien als een wisseling van taalcultuur die zich niet alleen in Nederland, maar in alle westerse landen voltrekt.

Het einde van de Renaissance-taalcultuur

In zijn boek "Het einde van de standaardtaal" betoogt Van der Horst dat we momenteel getuige zijn van het einde van de Renaissance-taalcultuur. Onze ideeën over taal, spelling, woordenboeken, grammatica en onderwijs zijn namelijk ontstaan tijdens de Renaissance. Nu maken we echter een radicaal andere omgang met taal mee, wat het einde betekent van de traditionele standaardtaal.

Een heldere en levendige geschiedenis van geschreven taal

Naast een prikkelend betoog biedt "Het einde van de standaardtaal" ook een buitengewoon heldere en levendige geschiedenis van de geschreven en gedrukte taal, zoals deze zich vanaf de Renaissance heeft ontwikkeld. Het boek is dan ook verplichte kost voor iedereen in het taalonderwijs, aangezien het een belangrijke bijdrage levert aan het begrijpen van de evolutie van taal. Daarnaast is het boek ook opgedragen aan iedereen die met taal werkt of ervan houdt, en zelfs aan hen die simpelweg geboeid zijn door de veranderingen in onze tijd. Hoewel de wereld niet zal vergaan zonder standaardtaal, zal ze wel een heel andere vorm aannemen.