Een meeslepend debuut dat onmiskenbaar is

Er is bijna niks zo leuk als een debutant die doorbreekt met zijn of haar boek. En dat is precies wat er met Jente Posthuma en haar prachtige 'Mensen zonder uitstraling' gebeurde. De recensies spreken voor zich:

"Een argeloos leven, fraai geformuleerd." - **** de Volkskrant

"Mensen zonder uitstraling, (...) heeft zo'n onmiskenbare, volstrekt persoonlijke vertelstem. Een toon die het midden houdt tussen die van Arnon Grunberg in Blauwe maandagen en de reportages van Joris van Casteren. (...) Ze is net zo droogkomisch en scherp als beide schrijvers, met dezelfde bereidheid zich in vreemde situaties in te leven." - **** Parool

"Dit moet je echt lezen, héél bijzonder. In een fraaie, zorgvuldige stijl met hier en daar een vleug absurdisme en tal van originele observaties, houdt ze haar lezers knap vast." - Trouw

Een leven in de schaduw van anderen

In 'Mensen zonder uitstraling' volgen we de stuurloze hoofdpersoon, die haar leven leeft in de schaduw van haar ontevreden actrice moeder en haar vader, het hoofd van een psychiatrische inrichting. De vader raadt psychopaten en depressieven aan om hun bezigheden in afgepaste tijdsblokken in te delen, zodat ze meer controle krijgen over hun bestaan. Deze raad geeft hij ook aan zijn dochter.

De dochter wordt geconfronteerd met verlies wanneer haar moeder overlijdt, waardoor alleen vader en dochter overblijven. Het verhaal neemt de lezer mee in een turbulente en intrigerende reis van zelfontdekking.

Met een fraaie en zorgvuldige schrijfstijl, doorspekt met een vleugje absurdisme en originele observaties, weet Jente Posthuma haar lezers op meesterlijke wijze vast te houden. Net als Arnon Grunberg en Joris van Casteren bezit zij een droogkomische en scherpe pen, met een buitengewone bereidheid om zich in vreemde situaties in te leven. Dit debuut is niet te missen, een verfrissende en bijzondere toevoeging aan het literaire landschap.