Referaat van Ds. Woelderink over de verschillende posities binnen de gereformeerde kerk

Tijdens de 25ste jaarvergadering van de gereformeerden bond tot verbreiding en verdediging van de waarheid in de Ned. Hervormde (gereformeerde) kerk op 12 april 1934 te Utrecht, hield Ds. Woelderink een indrukwekkend betoog. In dit referaat nam hij stelling tegen de uiteenlopende posities van vooraanstaande voormannen in de gereformeerde kerk, die uiteindelijk tot de afscheidingen van 1934 zouden leiden.

Afstand als noodzaak

Met een gedegen argumentatie bepleitte Woelderink de noodzaak om enige afstand te bewaren. Hij onderstreepte de rol van hartstochten, emoties en zelfs Kuyperhaat, die volgens hem kunstmatig werd aangewakkerd. Door enige afstand te nemen, zou men een objectievere kijk kunnen krijgen op de situatie en de mogelijke oplossingen.

Het belang van eenheid

Binnen zijn referaat benadrukte Woelderink het belang van eenheid binnen de gereformeerde kerk. Hij riep op tot het zoeken naar gemeenschappelijke grond en het overbruggen van de verschillen. Dit zou niet alleen de onderlinge samenwerking bevorderen, maar ook het getuigenis naar buiten toe versterken.

Een tijdloze boodschap

Ook al is dit referaat uit 1934, de boodschap van Ds. Woelderink blijft actueel. In een tijd waarin kerken ook vandaag de dag te maken hebben met verdeeldheid en tegenstrijdige meningen, kunnen we leren van zijn pleidooi voor afstand, eenheid en het overstijgen van persoonlijke hartstochten.