Ik lieg, dus ik ben

De mens, daar was ik op jonge leeftijd al van overtuigd, is in de eerste plaats een liegbeest. Met krokodillentranen kun je aandacht trekken, en als je treurig lacht, krijg je een snoepje extra. Natuurlijk leren we ook dat liegen moreel verwerpelijk is. Maar wie de waarheid eruit flapt, wordt prompt op het matje geroepen. Voor de meeste mensen is eerlijkheid een dusdanige afwijking van het standaardgedrag dat ze je waarschuwen als er een moment van eerlijkheid aan zit te komen: 'Om je de waarheid te zeggen...'

In haar boek "Ik lieg, dus ik ben" werpt Stine Jensen een interessante vraag op: hoe eerlijk zijn we zelf? In een tijd waarin WikiLeaks ons in staat stelt niet alleen de macht, maar ook de waarheid te controleren, rijst de vraag of dit de samenleving eerlijker maakt. Jensen meent echter dat de machtigen der aarde niet minder geheimen zullen hebben en betere mensen zullen worden, maar dat ze simpelweg hun geheimen beter zullen gaan bewaren. Liegen behoort immers tot 'de dubbele natuur van de mens'.

Met "Ik lieg, dus ik ben" nodigt Stine Jensen ons uit om na te denken over de rol van liegen in onze samenleving. Waarom voelen we ons vaak genoodzaakt om de waarheid te verhullen? En hoe kunnen we in deze complexe wereld waarin geheimen aan de orde van de dag zijn, streven naar een eerlijker bestaan?

Lees "Ik lieg, dus ik ben" en duik in de diepte van de menselijke psyche. Ontdek hoe leugens en waarheid met elkaar verweven zijn en hoe wij als individuen en als samenleving hiermee omgaan. Stine Jensen biedt inzichten en perspectieven die je anders laten kijken naar de rol van eerlijkheid in ons leven.