Een Prozaïsche Feest: Jean Pierre Rawie in volle glorie

Jean Pierre Rawie, de meest gelezen dichter van Nederland, bewijst opnieuw zijn veelzijdigheid als schrijver met zijn feilloze proza in zijn nieuwste bundel 'Kleine Beschouwingen'. Na het overweldigende succes van zijn eerdere prozawerken, 'Vroeger was alles beter, behalve de tandarts' en 'Mijn ouders hadden één kind en een dochter', neemt Rawie ons opnieuw mee op een literaire reis door zijn flamboyante stijl en zelfspot.

Een Meesterlijke Stilist

Rawie overtuigt ons zonder twijfel van zijn virtuositeit in taalgebruik en het vermogen om ons met nieuwe ogen naar de wereld en onszelf te laten kijken. Zijn 'Kleine Beschouwingen' verhalen over zijn opmerkelijke vrienden en vriendinnen, van wie sommigen misschien wel bekender zijn dan anderen. In zijn kenmerkende ironie weet Rawie ons onverminderd te ontroeren en te verrassen.

Een Geliefde Stem in de Nederlandse Poëzie

Jean Pierre Rawie mag zich met recht een van de meest geliefde dichters van Nederland noemen. Zijn bundel 'Onmogelijk geluk' behoort tot de absolute top van de succesvolste dichtbundels aller tijden. In 2008 ontving Rawie de prestigieuze Charlotte Köhler Prijs voor zijn unieke bijdrage aan de Nederlandse poëzie. Zijn laatstverschenen dichtbundel, 'Handschrift', werd met lof ontvangen en bewijst dat Rawie's talent en vitaliteit nog altijd springlevend zijn.

Perspectief op Vergane Tijden

In 'Vroeger was alles beter, behalve de tandarts' geeft Rawie zichzelf met volle overgave bloot als een unzeitgemässe snobist, literatuurliefhebber, vrouwenverslinder, en nog veel meer. Met vileine humor en gedistingeerd literair taalgebruik creëert Rawie een nuchtere kijk op zijn jeugd en een theatralische verachting voor alle technische vooruitgang. De pers is lovend over zijn werk, waarbij de Volkskrant zijn optreden als geestig beoordeelt en Trouw zijn stijl en toon als gedistingeerd-literair omschrijft. BN De Stem raadt iedereen aan om deze verzorgde uitgave meteen aan te schaffen, terwijl Dagblad van het Noorden ons aanspoort om ons naar de boekhandel te spoeden.

Een Tragische, Dandyeske Benadering

In 'De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag' toont Rawie niet alleen zijn charme als dandy, maar ook zijn aangrijpende kant. Zijn woorden weten ons te raken en laten ons niet onberoerd. Rawie's vermogen om het melancholische en het vitale te combineren met een gouden gloed, getuigt van zijn onmisbare rol als dichter en schrijver in onze hedendaagse literatuur.