In Papieren veulens zoekt Hanneke van Eijken in een heldere, zintuiglijke stijl de grenzen van steden op, ze bouwt huizen en verkent schaduwkamers. Ze aait straathonden en fantasievogels, volgt bewoners achter muren van glas en steen.
In sterke zinnen schept ze een wereld waar alles mogelijk is. Zwijgend dragen ballonverkopers een lucht vol roze beren, antilopen schieten langs ramen. Nieuwe gronden worden zorgvuldig gemeten.
Papieren veulens is klankrijk, muzikaal en licht van toon, maar schuwt nachtdieren niet. De zinnen uit dit debuut blijven als drafpassen nog lang nadansen.

Hanneke van Eijken (1981) is dichter en jurist. Ze publiceerde reeds in verschillende literaire tijdschriften (o.a. Tirade, Het Liegend Konijn en Deus ex Machina) en ze droeg haar werk voor op grote literaire podia en op festivals als Lowlands en De Parade. In 2012 won ze de Jotie T'Hooft Poëzieprijs. Naast poëzie schrijft ze een proefschrift aan de Universiteit Utrecht over Europees burgerschap. Papieren veulens is haar langverwachte debuutbundel.

'Onbevreesd gevoelig en genadeloos precies. Papieren veulens is een debuut om te kopen, te lezen, te herlezen, te koesteren.' thomas möhlmann

'Hanneke van Eijken heeft als dichter vrij reizen door mensen, ruimte en tijd. Dat talent pakt ze met beide handen aan, als een geschenk; ze kijkt zorgvuldig en doet daarvan nóg zorgvuldiger verslag in kraakheldere poëzie, die de lezer de mogelijkheid geeft om haar na te reizen.' ingmar heytze