Een Tijdperk van Schoonheid en Poëzie

In een tijdperk waar strenge stemmen de aarde verlaten en het geween van bloeiende bloemen wordt bezongen, ontstaat de oogst van een roekeloos tijdperk. Een tijdperk dat doet denken aan een offer op verlaten altaren, maar in werkelijkheid een halsstarrige adem blijkt te zijn.

Armando (1929-2018),een veelzijdige kunstenaar en schrijver, heeft in dit tijdperk zijn stempel gedrukt. Met zijn verzameld proza, dat in 2003 werd uitgebracht onder de betekenisvolle titel "Schoonheid is niet pluis", brak hij door als literair talent.

Bij Augustus verschenen vervolgens diverse prozabundels, waaronder "De haperende schepping" (2003),"Het wel en wee" (2005),"Gedoe" (2006),"Soms" (2007) en "Nee" (2008). In 2009 verraste Armando zijn lezers met "Dierenpraat en andere dierverhalen", "Eindelijk" en het indrukwekkende "Berlijn".

Maar ook de poëzie liet hij niet links liggen. Na tien jaar verscheen zijn langverwachte dichtbundel "Gedichten 2009". Deze prachtige bundel werd bekroond met de prestigieuze VSB Poëzieprijs in 2011 en werd opgevolgd door de even intrigerende dichtbundel "Ze kwamen".

Met zijn veelgeprezen werk heeft Armando een onuitwisbare indruk achtergelaten in de literaire wereld. Zijn vermogen om schoonheid en poëzie samen te brengen in zijn artistieke creaties mag niet worden onderschat. Betreed zijn wereld en laat je meevoeren naar een tijdperk waarin de ziel tot uiting komt in woorden en beelden.