Oud: Een Liefdevol Eerbetoon aan Ouderdom en Verbondenheid

In de ogen van Annie van Kooten-Snaauw schuilt een diepe wijsheid, hoewel ze steeds minder ziet. Blauw overwaasde ogen die niet alleen de wereld aanschouwen, maar ook gedachten lijken te lezen. Haar zoon voelt schaamte over zijn eigen gedachten, wetende dat ze onthuld kunnen worden. Ouderdom heeft hen samengebracht, maar ze bewandelen niet langer dezelfde weg. Annie's krachteloze benen beperken haar tot een kort blokje om, terwijl haar zoon haar liefdevol begeleidt op winderige hoeken.

Helaas is Annie niet langer welkom als gast, sinds ze haar weerloze darmen niet meer kan beheersen. Op dat moment komen de gedachten waarvan ze niet mag lezen. Onverminderd legt haar zoon een kalmerende hand op haar kop, terwijl ze zuchtend aan zijn voeten neerstrijkt.

Een Intiem Meesterwerk uit de Pen van Kees van Kooten

Annie van Kooten-Snaauw, geboren in 1910 en overleden in 1999, wordt geëerd in dit meesterwerk van Kees van Kooten. Ingrid Hoogervorst van De Telegraaf beschouwt dit boek als een bijna onmogelijk liefdevolle eerbetoon aan een moeder. Zowel De Telegraaf als het Algemeen Dagblad prijzen de schrijver om zijn vermogen om het verhaal over ouder worden en sterven op een herkenbare, niet sentimentele manier te vertellen. Van Kooten slaagt erin om met een handvol woorden leven en dood even humoristisch als gevoelig te behandelen, zoals ook blijkt uit de beoordeling van Pieter Steinz in NRC Handelsblad.

Dit boek biedt een zorgvuldig gestileerde afscheidsgroet van een zoon aan zijn moeder en raakt door zijn stilmakende schoonheid. Kees van Kooten, bekend om zijn autobiografische werk, heeft wederom de juiste toon gevonden om de liefde van een zoon voor zijn moeder, die geen vlieg kwaad doet, in alle nuance te presenteren. Een boek dat de essentie van verbondenheid en ouderdom op meesterlijke wijze belicht.