Vergeten Medelanders: Een Oproep tot Verantwoordelijkheid

Met een voorwoord van Wieteke van Dort, biedt dit boek een hartverscheurende kijk op het leven van duizenden Nederlandse hoogbejaarden in Indonesië, die na de dekolonisatie van Nederlands-Indië in bittere armoede leven. Terwijl degenen die konden vertrekken naar Nederland, werden deze mensen gedwongen achter te blijven vanwege het verlies van hun identiteitspapieren tijdens de oorlog. De Nederlandse overheid weigerde hen op te nemen en zonder pensioen- of AOW-rechten voelen zij zich compleet vergeten door hun vaderland.

Een Onvervulde Plicht

Tijdens haar tien jaar verblijf in Indonesië als correspondent voor AD, Elsevier, Het Parool en One World, heeft Wilma van der Maten zich verdiept in het leven van deze Nederlanders die hun laatste dagen in alle eenzaamheid doorbrengen in sloppenwijken. In haar eerdere werk, "Jakarta aan Zee", liet ze al zien hoe Jakarta eruitziet voor de locals, maar nu richt ze zich op de schrijnende situatie van deze vergeten medelanders.

Een Pleidooi voor Solidariteit

Dit boek roept op tot een hernieuwde verantwoordelijkheid van Nederland tegenover deze vergeten medelanders. Zij verdienen een fatsoenlijke oude dag en Nederland heeft de morele verplichting om hen te ondersteunen. Door middel van persoonlijke verhalen en diepgaand onderzoek, werpt van der Maten een licht op de schrijnende realiteit van deze hoogbejaarde Nederlanders in Indonesië en doet zij een beroep op de samenleving om hen niet langer te negeren.

Een Dringende Kwestie van Menselijkheid

Met haar kenmerkende journalistieke precisie en empathie maakt van der Maten het onzichtbare zichtbaar. "Vergeten Medelanders" is een krachtige oproep tot bewustwording en actie, en een herinnering dat niemand mag worden vergeten, ongeacht hun achtergrond of verblijfplaats. Dit boek zal de lezers raken, inspireren en aanzetten tot een gesprek over de plichten van een natie en de waarde van menselijke solidariteit.