Verbinding tussen verleden, heden en toekomst in De onvermoede derde

In De onvermoede derde wordt de essentie van contextuele hulpverlening in het pastoraat gepresenteerd door de pioniers Hanneke Meulink-Korf en Aat van Rhijn. Deze methode biedt inzicht in de verbinding tussen verleden, heden en toekomst in het leven van ieder individu. Conflicten en tegenstellingen in het heden blijken vaak voort te komen uit onderhuidse conflicten uit het verleden en geheime toekomstverwachtingen. Het begrijpen van de eigen geschiedenis en context is cruciaal om inzicht te krijgen in wie we zijn en waarom we bepaalde keuzes maken.

Hulpverlenen in de geestelijke gezondheidszorg en het pastoraat

Terwijl niet-religieuze mensen ook op bepaalde momenten behoefte hebben aan pastorale zorg, groeit het besef binnen de geestelijke gezondheidszorg van de invloed van godsdienstige tradities. Culturele ontwikkelingen hebben geleid tot een toename in de vraag naar hulpverlening in het pastoraat. Het contextueel pastoraat heeft zich bewezen als een waardevolle benadering om aan deze behoefte te voldoen.

De onvermoede derde en de rol van de "meekijkende derde"

De onvermoede derde gaat verder dan het reguliere model van een gesprek of conflict tussen twee partijen. In elke ontmoeting, gesprek of conflict speelt er altijd een "meekijkende derde" een rol. Deze "derde" kan een ouder, kind, vriend, leraar of zelfs God zijn. Het persoonlijke oordeel over wat goed en rechtvaardig is, wordt beïnvloed door deze "derde". Door constant rekening te houden met deze "derde" wordt het voor de hand liggende model op een radicale manier verruimd.

De serie CONTEXTUEEL PASTORAAT

De CONTEXTUEEL PASTORAAT serie is bedoeld voor professionals werkzaam in het pastoraat, geestelijke verzorging, maatschappelijk werk en sociaal-pedagogische hulpverlening. Het richt zich ook op iedereen die geïnteresseerd is in de betekenis van generaties binnen een mensenleven. Dit eerste deel presenteert de basisprincipes van het contextueel pastoraat, gebaseerd op het werk van Nagy en Levinas, waarbij de pastorale ervaring altijd centraal staat.