Een indringend verhaal van hoop en tragiek

Je hebt lang gewacht om het relaas van jouw jaren in een instelling voor verwaarloosde jongeren neer te pennen. Je hebt het uitgesteld, beseffende, lichtjes gehoopt zelfs, dat zulks vaak tot afstel leidt. Je wou niet de zieltogende schrijver van het trieste-jeugd-gebrompot zijn. Voor zover je dat nog niet was. Maar toen je een jonge vrouw, een ex-instellingskind, zich voor jouw ogen van het leven zag beroven, en toen twee van je oude soortgenoten de kranten haalden nadat ze hun eigen kinderen vermoordden omdat ze zich geen raad wisten met het familieleven dat hun nooit was aangeleerd, heeft het blad papier zich vanzelf naar je toegeschoven. De eerste persoon enkelvoud kon worden afgeschaft, en het voelde veilig, eindelijk te verdwijnen in de ellende van een ander.

Een persoonlijk, confronterend verhaal

'Je hebt lang gewacht om het relaas van jouw jaren in een instelling voor verwaarloosde jongeren neer te pennen. Je hebt het uitgesteld, beseffende, lichtjes gehoopt zelfs, dat zulks vaak tot afstel leidt. Je wou niet de zieltogende schrijver van het trieste-jeugd-gebrompot zijn. Voor zover je dat nog niet was. Maar toen je een jonge vrouw, een ex-instellingskind, zich voor jouw ogen van het leven zag beroven, en toen twee van je oude soortgenoten de kranten haalden nadat ze hun eigen kinderen vermoordden omdat ze zich geen raad wisten met het familieleven dat hun nooit was aangeleerd, heeft het blad papier zich vanzelf naar je toegeschoven. De eerste persoon enkelvoud kon worden afgeschaft, en het voelde veilig, eindelijk te verdwijnen in de ellende van een ander.'

Een aangrijpend verhaal over verwaarlozing en de zoektocht naar identiteit

Ontdek het langverwachte relaas van een leven in een instelling voor verwaarloosde jongeren. De auteur heeft dit moedige verhaal lang uitgesteld, bang om geassocieerd te worden met het pessimisme dat vaak gepaard gaat met jeugdmemoires. Maar na het tragische voorval waarbij een jonge vrouw, ook een voormalig instellingskind, zichzelf van het leven beroofde, en na het schokkende nieuws van twee oud-medebewoners die hun eigen kinderen vermoordden door het ontbreken van opvoedkundige vaardigheden die hen nooit waren aangeleerd, vond de auteur de moed om zijn ervaringen op papier te zetten. Dit aangrijpende verhaal, verteld vanuit een collectief perspectief, biedt inzicht in de duistere realiteit van verwaarlozing en de moedige zoektocht naar identiteit.

Een ontroerend en meeslepend verhaal dat je tot nadenken zal stemmen

Dit langverwachte relaas van een verblijf in een instelling voor verwaarloosde jongeren neemt je mee op een emotionele reis. Aanvankelijk aarzelde de auteur, bang om bekend te staan als een somber verteller van zijn jeugdervaringen. Echter, nadat hij getuige was van de tragische zelfmoord van een jonge vrouw, eveneens een voormalig instellingskind, en het schokkende nieuws hoorde over twee voormalige medebewoners die hun eigen kinderen vermoordden vanwege hun onbekendheid met het concept van een gezinsleven, voelde de auteur de onontkoombare drang om zijn pen op te pakken. Dit ontroerende verhaal, verteld in de derde persoon enkelvoud, dompelt je onder in de ellende van anderen en zorgt ervoor dat je stilstaat bij je eigen privileges en de kracht van veerkracht.