De Rijkdom en Roeping van de Kerk in de Brief aan de Efeziërs

De brief aan de Efeziërs, een van de dertien brieven die door de apostel Paulus zijn geschreven, onderscheidt zich door zijn focus op de kerk. Hoewel dit onderwerp ook in andere brieven van Paulus wordt behandeld, wordt het op een bijzondere en brede manier besproken in deze brief. Paulus plaatst het spreken over de kerk in een groter kader, waarbij hij verbanden legt tussen de kerk, Gods heilsplan en de machtspositie van Christus. In het allesomvattende werk van God in Jezus Christus heeft de kerk een unieke plaats. Ze is diep verbonden met de verheven positie van Christus en verenigd met Hem in Zijn triomf. Dit is haar rijkdom.

Rijkdom van de Kerk

In het eerste deel van de brief wordt de rijkdom van de kerk uitgebreid belicht. De kerk heeft een buitengewone eer ontvangen, maar dit schept ook een enorme verantwoordelijkheid. De apostel benadrukt in het tweede deel van de brief de roeping van de kerk. Hierin ligt het unieke karakter van de brief, omdat Paulus' bespreking van de rijkdom en roeping van de kerk brede perspectieven opent. Deze vergezichten reiken zelfs voorbij de grenzen van de tijd.

Praktische Toepassing

Hoewel de brief aan de Efeziërs een diepgaande theologische verhandeling bevat, is hij tegelijkertijd zeer praktisch van aard. Het is om deze reden dat Calvijn bijzonder veel waarde hechtte aan deze brief. Hij stelt gelovigen in staat om de rijkdommen en roeping van de kerk in hun eigen leven toe te passen en geeft handvatten voor een praktisch geloofsleven.

De Brief aan de Efeziërs

Deze uitgave van de brief aan de Efeziërs is de eerste druk uit 1995. Het is een bron van inspiratie voor zowel theologen als gelovigen die zich willen verdiepen in de betekenis van de kerk binnen Gods heilsplan en haar praktische toepassing in het dagelijks leven.