Een Poëtisch Compendium van Vergeten Voorwerpen

Het afgelopen jaar werd het Minderbroedersklooster in Gent gesloten, waardoor de laatste monniken en paters uit de orde van de Franciscanen moesten vertrekken naar rusthuizen. Maar uit deze sluiting is iets prachtigs voortgekomen. De gerenommeerde fotografe Lieve Blancqaert heeft een serie foto's gemaakt van het nog intact gebleven huis, wat Erwin Mortier heeft geïnspireerd om een reeks schitterende gedichten te schrijven.

Ontroerende Beelden die Niet Triest zijn

Hoewel deze beelden voortkomen uit vergeten en achtergelaten voorwerpen, zijn ze allesbehalve triest. Denk aan een knopendoos, gevuld tot aan de nok. Een vaak gebruikt stukje zeep op een ouderwets aanrecht. Een opgemaakt eenpersoonsbed. En misschien wel het meest veelzeggend: een verkleurde plek op de muur waar decennialang een crucifix moet hebben gehangen.

Een Verbinding van Tekst en Beeld

Met 'Uit één vinger valt men niet' ontstaat er een poëtisch compendium van katholieke parafernalia. Erwin Mortier put uit zijn eigen aantekeningen en gebruikt zijn bekende gave om de kleinste details tot leven te brengen. De gedichten verwijzen naar de oude Statenvertaling en de verzen van de mystici Hadewych en Ruusbroec. De teksten en foto's vullen elkaar perfect aan, als een commentaar en een aparte stem die ieder voor zich kunnen spreken.

Verscholen Gedichten van de Stadsdichter

Naast de prachtige gedichten gebaseerd op Blancqaert's foto's, bevat deze bundel ook de drie gedichten die Erwin Mortier als Gents stadsdichter heeft geschreven. Deze gedichten zijn speciaal gemaakt voor de stadsbibliotheek, het Stadsmuseum en De Zwarte Doos, de nieuwe vestiging van het Gentse stadsarchief.

Kortom, 'Uit één vinger valt men niet' biedt een aangrijpende en esthetische ervaring waarin tekst en beeld samenkomen. Deze unieke bundel neemt je mee op een reis door vergeten voorwerpen en biedt een introspectieve kijk op katholieke tradities en mysticus verzen.