Koos Smedes - Een Dichter Die Trouw Blijft aan Zijn Stijl

Koos Smedes, bekend om zijn gedichten, heeft na zijn eerste twee bundels zijn koers niet gewijzigd. Net als veel ouderen verandert hij in zijn gewoontes en wordt hij fysiek zwakker. Maar in tegenstelling tot velen behoudt Smedes zijn ware identiteit. Hij laat de grove taal achterwege, terwijl hij zich laat inspireren door François Villon, een dichter uit 1413 die bekend stond om zijn beledigende taal en uiteindelijk opgehangen werd. Smedes bespaart zijn lezers echter het grootste deel daarvan.

Een Nachtelijke Inspiratiebron

Smedes schrijft zijn derde en vierde bundel meestal in de stilte van de nacht. Op dat moment werkt zijn brein het beste en is zijn liefde voor vrouwen het grootst. Hij laat zich inspireren door grote namen zoals Schiller, Paaltjens, Slauerhoff en Hermans. Ook ziet hij Gerrit Komrij, een van de grootsten in de Nederlandse literatuur (hoewel helaas overleden),als zijn voorbeeld. Net als Komrij is Smedes van mening dat een gedicht alleen echt een gedicht is als het rijmt. Rijm werd al in de middeleeuwen (zo niet eerder) geïntroduceerd om ervoor te zorgen dat mensen de verzen beter konden onthouden. Het is voor wijlen Komrij en Smedes ongehoord dat tegenwoordig wordt beweerd dat gedichten ook zonder rijm kunnen bestaan, maar ze staan daarin grotendeels alleen.

Een Getalenteerde Schrijver en Onderscheiden Journalist

Koos Smedes heeft niet alleen zijn naam gevestigd als dichter, maar heeft ook een indrukwekkende carrière gehad als chef van de redactie toerisme van het destijds alom bekende Algemeen Dagblad. Voor zijn werk ontving hij zelfs een ridderorde. Daarnaast heeft hij zeven toeristische boeken op zijn naam staan, waarin hij zijn kennis en passie voor reizen deelt.